Lieve Rien,

Daar zit ik nu aan de rand van de weg. Ik heb een lichtblauw matje uitgerold, daar zit ik op. Ik kijk naar het voorbij denderende verkeer en verbaas me over de intense geur van kamille om me hee. Terwijl ik schrijf ben ik onrustig. Wat doe ik hier eigenlijk? Regelmatig toeteren automobilisten naar me. Het geluid vind ik vervelend, maar aan de andere kant: ze merken me op en wij maken vluchtig contact. Mijn verblijf lijkt voor een kort moment gerechtvaardigd. Het langs denderende verkeer fokt me op. Maar sterker nog voel ik de druk van de ingepakte tent die naast me ligt. Is het niet altijd het eerste wat wij doen als wij onderweg of ergens vreemd zijn? Wij zoeken een hotelkamer of een plek voor onze tent en constateren stilzwijgend: 'Nu, voor eventjes woon ik hier!' ...

Lieve Eva,

Je zit op een blauwe mat in het groene gras vlakbij een grijze verkeersweg, en ik kijk naar een schilderij met de geur van kamille. De vrouw die op dit schilderij staat afgebeeld, is onrustig en haar tent is nog niet uitgepakt. Ze gaat hier 'wonen', althans voor een tijd. De vrouw weet nog niet goed of ze hier 'thuis' hoort. Ik ben op een geel matje naast je gaan zitten, en beiden kijken we naar de tent die uitgepakt moet worden, zodat jij er kunt gaan 'wonen'. ...

Lees het hele verhaal in het boekje 'ik woon hier'. Stichting Uitgeverij Philip Elchers, Groningen/Amsterdam
ISBN 978 90 5048 103 8

Ik woon hier is uitgevoerd in de zomermaanden van 2007 op uitnodiging van Orbino, Alkmaar.